ملیت :  ایرانی   -  قرن : 4 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(س چهارم ق)، عالم و محدث. معروف به قاضى ابوالحسن بروجردى. ساكن بغداد بود و از علماى حدیث زمان بهره‏ها گرفت. از استادان وى مى‏توان عبیدالله بن محمد بن محمد باغندى و حسین بن محمد انصارى و محمد بن عمران دینورى و محمد بن ابراهیم اصفهانى را نام برد. محمد بن جریر طبرى نیز از مشایخ او است. در سال 371 ق، در بغداد مجلس املاى حدیث داشت. عبدالعزیز بن على ازجى و عبدالملك بن عمر رزاز و ابومنصور محمد بن عیسى همدانى از شاگردان وى بودند.